در واپسین سالِ سدۀ چهاردهم خورشیدی، آخرین جلد از مجلدات اصلی ترجمۀ فارسی «دائرةالمعارف قرآنِ» انتشارات بریل منتشر و روانۀ بازار شد. آغاز پروژۀ ترجمۀ این دائرة‌المعارف به سال 1386 و برگزاری جلسات متعدد در کنار دوستانی هم‌دل در دفتر انتشارات حکمت بازمی‌گردد؛ حالا با گذشت حدود چهارده سال از آغاز این پروژه و طی مسیری پرنشیب و فراز، انتشار این مجموعه به ایستگاه پایانی نزدیک شده است. تنها جلد باقی‌مانده از این مجموعه جلدی حاوی نمایه‌ها و فهرست‌های مفصل است که در آینده‌ای نزدیک به چاپ خواهد رسید.

جلد پنجم «دائرةالمعارف قرآن» شامل حدود 140 مدخل کوتاه و بلند است که از ابتدای حرف «ل» تا پایان حرف «ی» را  در بر می‌گیرد. برخی مدخل‌های جذاب و آگاهی‌بخش این جلد از این قرارند: «مالیات»، «محمد»، «مدینه»، «مسجد»، «مسیحیان و مسیحیت»، «معتزله»، «معراج»، «مکه»، «نسخه‌های خطی قرآن»، «نماز»، «هنر و معماری و قرآن»، «یمن»، «یهودیان و یهودیت». علاوه بر ویراستاری مقالات، ترجمۀ چند مدخل این جلد نیز بر عهدۀ من بوده است ازجمله «منشابه» (لئه کینبرگ)، «متن مقدس و قرآن» (ویلیام گراهام)، «نسخ» (جان برتن)، «واژه‌های دخیل» (اندرو ریپین) و «وحی» (دانیل مادیگان) که هر یک از این مقاله‌‌ها به قلم محققان متخصص و صاحب‌نظر در موضوع مقاله نوشته شده‌اند. در میان مقاله‌های به‌ترجمۀ خودم، مدخل‌ «مطالعات قرآنی پیش از 1800 میلادی» نوشتۀ هارتموت بُبتسین را ـ که صاحب تألیفاتی مفصل به آلمانی و انگلیسی دربارۀ موضوع است ـ مقاله‌ای سودمند و پراطلاع یافتم که حاوی نکاتی است که پیش‌تر در ادبیات اسلام‌پژوهی به زبان فارسی کمتر محل توجه بوده‌اند.

پس از انتشار جلد نخست این مجموعه (1392)، در قالب یک مقاله و یک مصاحبه‌ کوشیدم اطلاعاتی را دربارۀ نسخۀ اصل انگلیسی این دائرةالمعارف (با نام اختصاری EQ) و ترجمۀ فارسی آن و ویژگی‌های این اثر و نویسندگان و مترجمان آن ارائه کنم. نسخه‌های منتشرشدۀ این مقاله و مصاحبه از طریق لینک‌های زیر قابل دسترسی‌اند.
ـ دائرةالمعارف قرآن یا ترجمۀ ای کیو (مقاله‌ای در نشریۀ کتاب ‌ماه دین)
ـ رویکرد آکادمیک با نگاهی همدلانه (مصاحبه‌ای با نشریۀ مهرنامه)